Përshkrim
Eseja e parë, përbën një nga shqyrtimet më të hollësishme të Freud-it mbi temën e fesë. Autori analizon lindjen, zhvillimin dhe përsiatet mbi të ardhmen e fesë si fenomen individual dhe shoqëror.
Në esenë e dytë, Freud analizon konceptin e “qytetërimit/kulturës” , funksionet që ai kryen në frenimin dhe rregullimin e instikteve të individit, dhe “ligështimin” që rezulton nga kjo marrëdhënie.
Të shkruara relativisht vonë në karrierën e gjatë të themeluesit të psikanalizës, pas tronditjes që pësoi perëndimi — dhe autori — nga lufta e përgjakshme e viteve ’14-’18 (L. I Botërore), esetë paraqesin një ndër tablotë më pesimiste të natyrës njerëzore dhe të qytetërimit sipas konceptimit frojdian, dhe shënojnë një pikë kthese të mëtejshme në mendimin e tij.
Veçanërisht eseja e dytë është një nga tekstet më të rëndësishme e më të studiuara të Freud-it. Më poshtë dy fragmente fare të shkurtra nga dy esetë.
